به گزارش مشرق به نقل از ايسنا، مواد جاذب معمولا نورهاي ماوراي‌بنفش و مرئي را به خود جذب مي کنند، اما ماده جديد همچنين مي‌تواند نور مادون‌قرمز و فراتر از آن را نيز در خود جذب کند.
اين ماده حتي دانشمندان ناسا را متعجب کرده و نويد مرزهاي گسترده‌تري را براي فناوري فضا مي دهد.
تيم مهندسان مرکز پرواز فضايي گودارد ناسا در مريلند، گزارشي از نتايج خود را اخيرا در نشست نورشناسي و فتونيک SPIE مطرح کرده‌اند.
جان هاگوپيان، سرپرست اين تيم تحقيقاتي اظهار کرد که آزمايش‌هاي بازتابش کاملا مثبت بوده که نشان‌دهنده قابليت جذب 50 درصد بيشتر اين ماده از ساير مواد جاذب است.
وي افزود: اگر چه گزارش‌هاي ساير محققان تاکنون تنها در مورد سطوج جذب نزديک به کامل به خصوص در نور ماوراي‌بنفش و مرئي بوده، ماده ما در چندين باند طول موج از نور ماوراي‌بنفش گرفته تا مادون‌قرمز تاحدي نزديک به کامل است که تاکنون هيچ ماده‌اي موفق به دستيابي به اين درجه نشده است.
اين ماده يک پوشش نازک از نانوله‌هاي کربني است که 10 هزار بار از موي انسان نازکترند.
آنها در زاويه 90 درجه سطحي که پوشش مي دهند قرار گرفته‌اند که دانشمندان ناسا آنرا به يک فرش درهم و برهم تشبيه كرده‌اند.
اين ماده در هر سطح از جمله سيليکون، نيتريد سيليکون، تيتانيوم و فولاد ضدزنگ که بيشتر در ابزار علمي فضايي مورد استفاده هستند قابل اجراست.
ناسا درحال حاضر در حال جست‌وجو براي کاربردهاي علمي اين ماده است که يکي از کاربردهاي واضح آن به عنوان پوشش سرکوبگر نور بر روي ابزار حساس است.
فواصل ريز بين لوله ها به جمع آوري و به دام انداختن نور پس زمينه براي جلوگيري از انعکاس آن از سطح و مداخله در نوري که دانشمندان در حال اندازه گيري آن هستند، مي‌پردازند.
از آنجايي که تنها کسري از نور از پوشش منعکس مي شود، چشم انسان و آشکارسازهاي حساس، اين ماده را به شکل سياه مي بينند.
اين مواد به طور چشمگيري مي تواند نور منعکس شده از تجهيزات فضاي عميق را که در حال حاضر به شدت به دنبال شناسايي منابع نوري دور و كم نور است، كم كند.
از ديگر كاربري‌هاي اين ماده مي‌توان به نقش خنك‌كننده آن اشاره كرد. هرچه يك ماده سياهتر باشد، گرماي بيشتري را از خود خارج مي‌كند از اين رو مي‌توان از اين پوشش براي دستگاه‌هايي استفاده كرد كه نياز به حذف حرارت از ابزارهاي خود و انتشار آن در فضاي عميق دارند.
ماده جاذب همچنين بسيار سبكتر از مواد ديگر است كه از جذب كمتري برخوردارند.
مانوئل كوئيجادا، مهندس گودارد از نتايج به دست آمده اظهار شگفتي كرده و اظهار كرد: ما مي‌دانستيم اين ماده حالت جاذب دارد اما از اين ميزان سطح جذب آن از ماوراي بنفش تا مادون قرمز دور بي‌اطلاع بوديم.
